یکی از چالش های اساسی در تولید سیستم های نرم افزاری، به روز رسانی نیازمندی ها در مرحله تولید و اجرا است که می تواند ناشی از عدم اطمینان از فهم و خواسته ذی نفعان باشد. عدم اطمینان در نیازمندی، لزوم تولید یک معماری انعطاف پذیر و قابل انطباق جهت مدیریت کردن ریسک سیستم در مرحله اجرا را ایجاد می کند. مدل کردن عدم اطمینان در فرایند تولید نرم افزار و انطباق معماری نرم افزار با تغییر نیازمندی ها در زمان اجرا به صورت خودکار از جمله راه حل هایی هستند که در این زمینه مطرح می شوند. جهت پیاده سازی و اجرایی نمودن سنجش و رفع عدم اطمینان نیازمندی در مراحل تولید و اجرا از طریق مدل سازی و خودکارسازی آن، نیازمند کمی و محاسباتی نمودن نیازمندی هستیم. این مقاله ضمن تبیین منابع عدم اطمینان، به کمی کردن نیازمندی ها و ویژگی های توصیفی و کیفی می پردازد. به این ترتیب، تصمیم گیری در هر مرحله از فرایند تولید نرم افزار، مبتنی بر محاسبات عددی می باشد که راهی برای خودکارسازی تولید نرم افزار است.